Jij en ik gaan drastisch veranderen. Misschien wist je het nog niet. Tot voor kort wist ik het ook niet, maar ik heb het met mijn eigen oren gehoord: De huidige versie van de mens gaat op de schop. We gaan supermensen worden!
Ik weet het: het is geweldig. Je zult je wel afvragen hoe een supermens eruitziet. En hoe je er eentje zult gaan worden. Hoewel ik nog geen pasklare antwoorden heb momenteel, heb ik wel een paar ideetjes.

 A spiral of life

Een aantal jaar geleden luisterde ik naar een lezing van Bruce Lipton waarin hij zijn interessante kijk op het evolutieproces besprak. Volgens hem volgt de evolutie geen lineair pad, maar een opwaartse spiraal van opeenvolgende cycli. Elke nieuwe rondgang brengt een hoger en complexer organisatieniveau.

Onderaan de spiraal begint een nieuw organisme zich te vermenigvuldigen. Via deze voortplanting ontwikkelt het organisme zich, totdat zijn hoogst haalbare niveau van functioneren en intelligentie is bereikt. Vervolgens komen individuele organismen samen om informatie en bewustzijn uit te wisselen. De organismen leren samenwerken binnen een kolonie. Ze gaan zich specialiseren en worden afhankelijk van elkaars activiteiten. Hun samenwerking wordt steeds complexer en er ontstaat een geïntegreerde kolonie onder één membraan of huid. Deze zeer complexe en geïntegreerde samenleving vormt uiteindelijk een heel nieuw op zichzelf staand organisme.

Op het plaatje kun je zien hoe volgens Bruce Lipton een bacterie zich tot een amoebe ontwikkelt:

Waar zitten we momenteel in ons evolutieproces van mens naar ‘mensheid’? Hoe zal de mensheid eruit gaan te zien? En is dit werkelijk het eindstation van deze huidige cyclus? Of zal er zich een organisme ontwikkelen dat voorbij de mensheid reikt?

Human 2.0

Eén manier waarop wij mogelijk verder evolueren is door onszelf te veranderen met behulp van technologie. Bijvoorbeeld met nanotechnologie, genetische manipulatie, of integratie van computertechniek in het menselijk lichaam. Men noemt dit transhumanisme. In de aankomende vierde industriële revolutie zal het transhumanisme centraal staan, volgens Klaus Schwab, oprichter van het World Economic Forum (WEF).  “Er zal een fusie plaatsvinden van onze fysieke, digitale en biologische identiteit.”

Technologie zal ons moeten verbeteren, ofwel upgraden. Denk daarbij aan ons geheugen, denkvermogen, uithoudingsvermogen, onze zintuigen, kracht en gezondheid. Wat een ‘verbetering’ zal zijn is daarbij natuurlijk wel een grijs gebied en wie gaat dat bepalen? Ook zal nog maar moeten blijken wie enerzijds moet of anderzijds mag worden geüpgrade.

Het ‘internet der dingen’ zal zich uitbreiden via een ‘internet der bio-nanodingen’ (mini sensoren in een organisme) naar een ‘internet der mensen’. De informatie die we onderling zullen uitwisselen zal gigantisch zijn. Gedachten, percepties, emoties… Zullen privacy en creativiteit dan privileges worden die men slechts kan (terug)verdienen?

Kunstmatige intelligentie zal meer en meer van onze huidige werkzaamheden overnemen. Onze rol in deze nieuwe complexe samenleving van menselijke en kunstmatige intelligentie is nog moeilijk te overzien. Uiteindelijk zal er een nieuw organisme ontstaan, waarvoor de benaming ‘mensheid’ misschien niet passend meer zal zijn.

Het WEF zegt dat we opnieuw zullen moeten definiëren wat het betekent om mens te zijn (1 min, 10 sec):

New Age human

In een andere versie van onze evolutie gaat de mens zijn volledige potentie benutten. Deze potentie reikt voorbij de 3D zintuigen, waarnemingen en het denkvermogen. Er zal een spiritueel ontwaken plaatsvinden, waarbij de mens zijn wezen en mogelijkheden ontdekt door een ruimer wordend bewustzijn. Zijn potentie zal zich ontwikkelen richting helderziendheid, telepathie, zelfgenezing. Deze ontwikkelingen worden gedreven door de keuze voor compassie, voor jezelf en ieder ander. We zullen ons bewustzijn met andere mensen delen. En misschien niet alleen met mensen, maar ook met dieren en planten. De geïntegreerde samenleving zal eerbied hebben voor al het leven. Misschien is het “nieuwe” organisme dat we vormen wel moeder aarde zelf.

Dr. Joe Dispenza zegt het volgende (1 min, 38 sec):

Gaat nooit werken! Wordt een zooitje!

Het model van Bruce Lipton beschrijft een dynamisch proces. Binnen de bacteriekolonie ontwikkelt elke bacterie zich in zijn eigen unieke richting. De samenwerking voegt zich daarnaar. Niemand forceert, controleert, of manipuleert een ander om iets gedaan te krijgen. En toch loopt elke bacterie in het gareel. Voor ons mensen lijkt het vooralsnog moeilijk te begrijpen hoe de natuur dit voor elkaar breit. Een doeltreffende en duurzame samenwerking tussen individuen die stuk voor stuk helemaal vrij zijn om hun eigen keuzes te maken… zover is het bij ons nog niet.

Redefining a human being?

Zal er een splitsing komen binnen de mensheid tussen mensen 1.0 en mensen 2.0? Ontstaan er meerdere parallelle samenlevingen?
Moeten we eerst ontdekken wat we niet zijn, ten einde te beseffen wat we wel zijn?
Is er nog wel plek voor de mens, als kunstmatige intelligentie zijn eigen evolutieproces voortzet? Of moet daarvoor de definitie van ons mens-zijn dan inderdaad worden aangepast?

I choose, therefore I am

Waarom stel ik deze vragen? Wat heeft het voor zin, als ik toch de antwoorden niet zal weten? Misschien stel ik deze vragen wel omdat ik dat kan en omdat ik ervoor kies. Wellicht is dat wel alles wat het bestaan is: een continu kiezen wat te doen of wie te zijn. En de keuzes die wij maken met ons niveau van bewustzijn, ons intelligente mensenbrein, ons vermogen tot empathie, compassie en zelfreflectie… is misschien wel wat ons mensen maakt. Alleen wij kunnen kiezen voorbij instinct, aanleg, gewenning of dat wat ons is aangeleerd. En dat maakt ons de meest vrije en creatieve wezens op aarde.

No choise is not an option

Een ander kan mijn keuzes op allerlei manieren proberen te sturen. Men kan mij misleiden, verleiden, afleiden, dwingen, chanteren, omkopen, verzwakken of me als een robot besturen. Het kan me vreselijk moeilijk gemaakt worden om de keuzes te maken die voor mij de juiste zijn. En toch kan niemand mij mijn vrije wil afpakken. Er zal altijd nog een ruimte zijn in mij waarin ik kan kiezen. Al is het maar de keuze om te zijn met wat is. Het idee dat je geen keuze hebt is een dwaling! Er is altijd een keuze.

“Because I choose to”

In de Matrix Revolutions begrijpt agent Smith dit niet. In zijn ogen heeft Neo geen andere keus dan te sterven. Voor Smith (die een programma is) is één mogelijkheid altijd de beste, statistisch gezien. En dus valt er niets te kiezen. Maar Neo is een mens. Hij ervaart wel een keuze, in dit geval de keuze tussen opgeven en doorzetten. Smith heeft een beperktere perceptie van de werkelijkheid dan Neo. Een programma begrijpt liefde en waarheid niet zoals een mens die begrijpt. Een mens kan, juist vanwege liefde en waarheid, kiezen voorbij de logica. En dat maak Neo vrij, in tegenstelling tot Smith.
Smith weet (van het Orakel) dat dit het einde is. “Alles met een begin heeft een eind.” En Neo, die nu beseft dat Smith gebonden is en hijzelf niet, maakt de keuze om te doen wat onvermijdelijk is, dat wat moet gebeuren.

Hoe wordt jij een supermens?

Onze keuzes bepalen wie wij zijn. Als we supermensen willen worden, zullen we superkeuzes moeten maken. Zijn het slimmere keuzes die we nodig hebben om onze superstatus te verhogen? Of zullen vooral liefdevollere keuzes ons supermensen maken?

Hoe denk jij erover? Laat het me weten in het onderstaande veld!